Ο φλογερός δεσπότης που ξεσήκωσε την Θεσσαλία και την Ήπειρο και το μαρτυρικό του τέλος.
11 Σεπτεμβρίου 1611: Εθνεγερμένοι με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Διονύσιο Β’ καταλαμβάνουν τα Ιωάννινα. Οι Οθωμανοί αντεπιτίθενται, συλλαμβάνουν τον Διονύσιο και τον γδέρνουν ζωντανό στην κεντρική πλατεία της πόλης!
Το βράδυ της 10ης Σεπτεμβρίου του 1611, ο Διονύσιος οδηγεί τα ασυγκράτητα πλήθη των Εθνεγερμένων κι αιφνιδιάζει τα Γιάννενα… Αλαλιασμένοι οι Τούρκοι σκόρπισαν και οι φλόγες του Διοικητηρίου που στέγαζε τον Πασά και τον σουλτανικό θησαυρό, φώτισαν την ολοσκότεινη νύχτα. Ως τ’ άστρα έφταναν μαζί με τις φλόγες κι οι πολεμόχαρες ιαχές του μεθυσμένου όχλου των χωρικών και των γιδάρηδων, που μέσα στο αίμα τους έβραζε η οργή δύο αιώνων σκλαβιάς και τυραννίας.
Τα Γιάννενα ήταν στα χέρια των Εθνεγερμένων!…
Όμως, καθώς πλησίασαν το Κάστρο, οι πύλες βρέθηκαν κλειστές! Οι ευγενείς φεουδάρχες υπολόγισαν πιο πολύ τα τιμάρια τους και τα προνόμια που τους είχε παραχωρήσει ο Σουλτάνος, παρά τις αβέβαιες νίκες των πειναλέων κι άοπλων ορδών που ξεσήκωσε ο φλογερός Δεσπότης. Προς τί οι επικίνδυνες περιπέτειες; Ας κλειστούμε ουδέτεροι μέσα στο Κάστρο, να ιδούμε τί θ’ απογίνει και που θα κλίνει η ζυγαριά…
Μέσα στην οχλοβοή και στην νύχτα, μπροστά στις κλειστές πύλες του Κάστρου, δεν άργησε ν’ απλωθεί στους ανοργάνωτους και άοπλους χωρικούς η σύγχυση. Σκορπίστηκαν στην πόλη και χωρίς συνοχή πια, στην μέθη της πρώτης νίκης, στο ξάφνισμα του βουβού Κάστρου, στον τρόμο της νύχτας, έδωσαν τον καιρό στους αιφνιδιασμένους Τούρκους να συνέρθουν, ν’ ανασυνταχτούν και να ορμήσουν επάνω στούς άοπλους χωρικούς και ν’ αρχίσουν να τους πελεκάνε.
Η αυγή που ξημέρωνε είδε τη θλιβερότερη σκηνή της τραγικής αυτής ιστορίας.
Η σφαγή που επακολούθησε δεν περιγράφεται…
«Άλλους μεν εσκότωσαν, άλλους έψησαν ζωντανούς, άλλους έβαλαν εις τα τζεγγέλια και άλλους επαλούκωσαν… Και έγινεν αιματοχυσία πολλή εις το Κάστρον, εις ταις στράταις, όπου τις διηγήσεται…».
Σε μια σπηλιά, κοντά στη λίμνη, κάτω απ’ τα βράχια του Κάστρου, ανακάλυψαν και τον ασπρομάλλη Ιεράρχη. Αφού τον βασάνισαν φριχτά, τον έγδαραν ζωντανό κι εγέμισαν το δέρμα του μ’ άχυρο. Τον διαμπόμπεψαν έτσι σε πόλεις και χωριά, από τα Γιάννενα ως την Κωνσταντινούπολη.
Τα αντίποινα των Τούρκων υπήρξαν φρικτά. Στέρησαν τα προνόμια από τους Χριστιανούς τιμαριούχους, παρά τη «νομιμοφροσύνη» που είχαν δείξει, και τα όνειρα της Λευτεριάς ενταφιάστηκαν κάτω από την βαρύτερη σκλαβιά και τυραννία για τρεις ολόκληρους αιώνες.
Ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος, ο πρώτος μεγάλος Εθνεγέρτης της Τουρκοκρατίας, δέχτηκε, νεκρός πια, το χλευασμό των ανάξιων αντιπάλων του, που τον παρέστησαν κακό δαίμονα και αντί Φιλόσοφο, Σκυλόσοφο!
Το Έθνος όμως τιμά τον μάρτυρα του Ελληνισμού και της Χριστιανοσύνης και περιφρονεί τους τουρκολάτρες εχθρούς της μνήμης του.
Στα Γιάννενα τιμητική μαρμάρινη στήλη μπροστά στην «τρύπα του Σκυλόσοφου», όπως λέγεται η σπηλιά του μαρτυρίου του, υπενθυμίζει την ηρωική μορφή του Εθνεγέρτη Ιεράρχη. Στα Τρίκαλα στήθηκε με τιμές η προτομή του. Στην Καρδίτσα περιφέρεται η εικόνα του στη λιτανεία της γιορτής του Αγίου Σεραφείμ και στήθηκε κι εκεί άλλη προτομή του.
Τέλος, ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, αείμνηστος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, είχε περιλάβει τον Διονύσιο τον Φιλόσοφο ανάμεσα στους ένδοξους νεομάρτυρες της Εκκλησίας και του είχε αφιερώσει διεξοδική μελέτη.
Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε
Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο;
Κάντε κλικ σε ένα αστέρι για να το αξιολογήσετε!
Μέση βαθμολογία 5 / 5. Ψήφισαν: 6