Σε ηλικία 40 ετών, ο Φραντς Κάφκα (1883-1924) που δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν είχε παιδιά, περπατούσε σε πάρκο στο Βερολίνο, όταν συνάντησε ένα κορίτσι που έκλαιγε επειδή είχε χάσει την αγαπημένη του κούκλα.
Μαζί έψαξαν για την κούκλα χωρίς αποτέλεσμα. Ο Κάφκα του πρότεινε να συναντηθούν εκεί την επόμενη μέρα και να ξαναψάξουν.
Την επόμενη μέρα, όταν ακόμα δεν βρήκαν την κούκλα, ο Κάφκα του έδωσε ένα γράμμα γραμμένο από την κούκλα που έλεγε:
«Παρακαλώ μην κλαις. Έφυγα για ένα ταξίδι, ώστε να γνωρίσω τον κόσμο. Θα σου γράψω για τις περιπέτειες μου.»
Μετά απ´ αυτό ξεκίνησε μια φιλία, που συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του Κάφκα. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων τους, ο Kάφκα διάβαζε τα γραμμένα γράμματα με περιπέτειες και αφηγήσεις, που το κορίτσι θεωρούσε αξιολάτρευτες.
Τελικά, ο Κάφκα «παρουσίασε» την κούκλα, που είχε επιστρέψει πίσω στο Βερολίνο.
«Δεν μοιάζει με την κούκλα μου», του είπε το κορίτσι.
Ο Κάφκα της έδωσε άλλο ένα γράμμα, που είχε γράψει η κούκλα:
«Τα ταξίδια μου, με άλλαξαν.»
Το κορίτσι αγκάλιασε τη νέα κούκλα και την πήρε μαζί του ευτυχισμένο στο σπίτι του.
Ένα χρόνο αργότερα, ο Κάφκα πέθανε.
Πολλά χρόνια αργότερα, η ενήλικη πλέον κοπέλα βρήκε ένα μικρό γράμμα μέσα στην κούκλα. Στο μικρό γράμμα, που υπέγραφε ο Κάφκα έγραφε:
«Ό,τι αγαπάς μάλλον θα χαθεί, αλλά στο τέλος η αγάπη θα επιστρέψει με άλλο τρόπο.»
Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε
