21 Φεβρουαρίου – Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας
Αγάπη!
Έκφραση της αιώνιας συμπαντικής συναυλίας.
Βλασταίνεις τρισεύγενη στα θαλερά χείλη,
πάλλεις και πάλλεσαι στον κραδασμό των ψυχών.
Σεπτό και ανίκητο
λάβαρο των Αιώνων!
Αγάπη, Αγάπη!
Ύψιστη θέληση αρχέγονης σφριγηλής σοφίας.
Συνταράσσεις τα σήμαντρα της οικουμένης,
δονείς και δονείσαι στο αναφιλητό της γης.
Καθάρια, πάλλευκη χιονοστιβάδα Θείας
Χάριτος των Αιώνων!
Αγάπη, ω! Αγάπη!
Απαύγασμα αρμονίας, συνισταμένη της ζώσας ενέργειας.
Περιδινείς αενάως τα σύμπαντα, καθοδηγούσα
και περιαυγάζοντάς τα στο θείο σχέδιο της πορείας τους.
Φλόγα προσφοράς
στους αιώνες των Αιώνων!
Αγάπη!
Γλαυκό αίτιο και αιτιατό της δημιουργίας.
Οργώνεις την κενότητα της ανυπαρξίας
δημιουργούσα ζωή ζώσα στην παλέτα των συμπάντων.
Ψυχότροφο άροτρο
κτίσης των Αιώνων!
Αγάπη!
Θεία προϋπόθεση Δωρόθεου ελέους και συγχώρεσης.
Τιθασεύεις την ορμή των ισχυρών,
πυργώνεις την ασπίδα και τον κόρυμβο, την ελπίδα των αδυνάτων.
Ειρηνική μέθεξη ψυχών,
ακολουθία Αιώνων!
Αγάπη!
Γητευτή της ματαιοδοξίας και της ισχυρογνωμοσύνης.
Δαμάζεις τον αδελφοκτόνο εγωισμό
και φανερώνεις τον ήλιο της αλήθειας στο πρόσωπο της ζωής.
Άνοιγμα ψυχής και πνεύματος
στην αλήθεια των Αιώνων!
Αγάπη!
Χαρμόσυνο άγγελμα αναγέννησης του Ανθρώπου.
Διαστέλλεις τις καρδιές, προετοιμάζοντας ανάσταση εκ δεσμών,
λευτερώνοντας το πνεύμα εκ τους σκότους.
Ουράνιο σάλπισμα
ανάστασης ψυχών και Αιώνων!
Αγάπη!
Αισθαντικό φλοίσβισμα νιόσχιστης αύρας ουρανού.
Εγκολπώνεσαι ευφρόσυνα στα διπλογιόρντανα στήθη της κόρης
και ατσαλώνεις τις εφηβικές καρδιές με τις αστραπές της αυτοθυσίας.
Αργυρόλευκο,
απόλυτο φως των Αιώνων!
Ω! Αγάπη!
Κράτιστε αναπαλμέ προαιώνιας θείας βούλησης.
Αυγάζεις ρηξικέλευθα, αναβαπτίζοντας στην ουσία τους,
τις καρδιές των νέων, εμβαπτίζοντάς τες στο θείο χυμό της φωτορροής σου.
Διδάσκαλε φωτοδότη ψυχών.
Φάρε ανεξάντλητε των Αιώνων!
Αγάπη!
Σημάδι κύκλου αιωνίας σελασφόρου ζωής.
Μαρτυρείς τον άνθινο ποταμό της αλήθειας στα βλέφαρα της αυγής,
και στίλβεις με φως το στερέωμα, λογχίζοντας το ψεύδος και την υποκρισία.
Οδηγήτρα, διαπρύσιε κήρυκα
της αιωνιότητας των Αιώνων!
Αγάπη! Ω! Αγάπη!
Κέντημα ποιητικού λειμώνα, λουλούδι της ύπαρξης.
Μετουσιώνεις την άρνηση των άστρων,
συναθροίζοντας ουρανό και άνοιξη στο άπειρο των καρδιών.
Χρυσαύγινη αχτιδορροή ζωής.
Ζωή των Αιώνων!
Αγάπη!
ΛΟΓΕ ΑΡΡΗΤΕ!!
Νυν και αεί
Και εις τους αιώνες των Αιώνων!
Ιωάννης Παναγάκος
Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε
