Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος: «Με επισκέφθηκε ένα νέο, ωραίο παιδί, (07/10/2020) τριάντα χρονών, γεγυμνασμένος και στην ψυχή και στο σώμα. Ο πατέρας του Αρμένιος. Η μάνα του Ορθόδοξη Χριστιανή, βαφτισμένος, μυρωμένος Ορθόδοξος. Αλλά μεγαλωμένος με την εθνικότητα του πατέρα του, την αρμένικη. Στην Αρμενία τώρα γίνεται πόλεμος. Με τους ίδιους εχθρούς, τους ισλαμιστές και φανατικούς μουσουλμάνους της Αζερίας. Δίπλα από την Τσετσενία δηλαδή.
Ε, ο καλός νέος ξέρετε τι ήρθε να μου πει; “Δεσπότη μου, να με εξομολογήσεις και φεύγω μετά από δύο μέρες για το μέτωπο της Αρμενίας και μπορεί να σκοτωθώ και θέλω να είναι καθαρή η ψυχή μου.”
Τι νομίζετε του έδωσα δώρο μετά την ολόθερμον και μετά δακρύων εξομολόγησή του και συγχώρεση που του επαραχώρησε για άφεση αμαρτιών το Πνεύμα το Άγιο; Είχα εκεί στο κελί της Ορούντας μερικές εικόνες, μικρές και όπως έκανα έτσι πίσω μου είδα τον Άγιο Ευγένιο τον Ροντιόνωφ και τον εξεκρέμασα και του λέω “γιε μου, αυτόν να το βάλεις μέσα στο σακίδιό σου, μαζί με τα όπλα σου θα έχεις ένα Ευαγγέλιο μικρό και την εικόνα του Αγίου Ευγενίου. Να σε φυλάει, να σε προσέχει, όχι τόσο το σώμα… Ένα θάνατο”, του είπα, “θα τον έχομεν. Άλλοι στα 20 μας, άλλοι σας 40 μας, άλλοι στα 60 μας, άλλοι στα 80 μας, άλλοι στα 100, όπως ο Άγιος Αρτέμων. Αλλά να μην πεθάνει η ψυχή σου. Και να ομολογήσεις αν έρθει η δύσκολη ώρα, τον Τέλειο Θεό και τον Τέλειο Άνθρωπο, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, τον Αναστάντα εκ νεκρών, τον αναληφθέντα εις τους ουρανούς, τον πάλιν ερχόμενον κρίναι ζώντας και νεκρούς και της βασιλείας Αυτού ουκ έσται τέλος. Αυτός”, του λέω, “είναι ο Αρχηγός. Αυτός είναι ο Βασιλιάς μας. Όχι για 5 και 10 και 50 χρόνια. Αιώνες αιώνων! Για πάντα!”
Πόση χαρά έκαμεν! Και του είπα, “σε παρακαλώ, αύριο θα έχουμε λειτουργία για σένα. Θα έρθεις να κοινωνήσεις. Να έχεις μέσα σου αυτό τον Θεό που ενίκησε τον θάνατο, αφού δεν φοβάσαι τον θάνατο.”
Και του είπαν άλλοι Αρμένηδες, “μην είσαι χαζός, 30 χρονών να πας τώρα στην Αρμενία να πολεμήσεις; Εμείς, του λέει, να στέλνουμε χρήματα να αγοράζουν όπλα οι συμπατριώτες μας.” Και του λέω “καλά εσύ, γιατί αφού έχεις χρήματα να δώσεις, γιατί πας να δώσεις σε κίνδυνο τον εαυτό σου;”
Ακούτε απάντηση που μου έδωσε, ισάξια του Γρηγόρη Αυξεντίου και του Κυριάκου του Μάτση και του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, αλλά ήταν άλλες εποχές τότε. Τώρα ζούμε την μαλθακή ευρωπαϊκή Κύπρο, δεν βγαίνουν τώρα έτσι άνδρες, είναι δύσκολο να βγουν.
Τι μου είπε; Μου είπε “για δυο λόγους πάω. Είδα στην τηλεόραση ότι τα παιδιά που πολεμούσαν ήταν εικοσάχρονα και τα λυπήθηκα”, μου λέει. “20 χρονών παιδιά να πολεμούν με αυτά τα θηρία του ισλαμισμού; Και εμείς τριαντάρηδες γεμάτοι ζωή και εμπειρία να καθόμαστε στις καφετέριες και να βλέπουμε τα γεγονότα από τηλεοράσεως; Έτσι, λέει η πίστη μας;”
Και δεύτερο, μου λέει, “δεν εκαταλάβαμε, ούτε οι Αρμένηδες ούτε οι Έλληνες ότι σημερινή δική τους, αυριανή δική μας. Δεν εκαταλάβαμε ότι κινδυνεύει το Γένος μας”. Και του λέω “από τι κινδυνεύει γιε μου;” και μου είπε μια λέξη πολύ αρχαία, πολύ ελληνική, πολύ κυπριακή, πολύ ομηρική “κινδυνεύει το Γένος των Χριστιανών να ξιλειφτεί”.
“Εσύ”, μου λέει, “μπορείς να κάμνεις ωραίες ομιλίες, και τις κάμνεις. Εγώ μπορώ να πολεμήσω, να πολεμήσω. Εσείς μπορείτε να κρατήσετε την λειτουργία ζωντανή με τη ψαλμωδία σας και οι πατέρες με τη λειτουργία τους, να την κρατήσετε ζωντανή. Είναι το ανώτερο αυτό που κάμνετε, να το ξέρετε. Είναι και πάνω που τον πόλεμο.”
Ο πόλεμος ο μεγάλος είναι πνευματικός. Αλλά έρχεται και η ώρα και του θερμού πολέμου και της μάχης. Και τα μακρά γίνονται κοντά και οι προφητείες γίνονται ειδήσεις.
Και ο Άγιος Αρτέμων, ο γέρων της Λαοδίκειας που εκ του Ανεμουρίου της Μικράς Ασίας ήρθε στην Αυλώνα εις το άκακον Ακάκιον και το αγίασε με το άγιο του σώμα μας διδάσκει μην φοβάστε ούτε γηρατειά, ούτε αρρώστιες, ούτε θλίψεις, ούτε πολέμους. Εργαζόμαστε για την αιώνια ζωή. Και ο καθένας να επιστρατευτεί εκεί που δύναται, εκεί που μπορεί, ως Ορθόδοξος Έλλην.»
Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε
